Verloren (en gevonden) sleutelbos avontuur

Gisteravond om 10 over 6 liep ik naar de ondergrondse vuilcontainer in onze straat om een vuilniszakje weg te gooien. Er zat een meisje op de container en ik vroeg of ik er even bij mocht. Dat mocht. Ik deed de container open en liet het vuilniszakje er in vallen. Met de vuilniszak verdween mijn sleutelbos in de container!!! Ik zag 'm zo gaan! Chips, wat nu? Die containers hebben een zodanige constructie dat je er niet in kunt reiken om iets er uit te pakken (bovendien was íe nog lang niet vol), dus moest er iemand bijkomen. De vuilophaaldienst was natuurlijk al niet meer telefonisch bereikbaar rond dit uur. Toen de politie maar gebeld om advies. Een half uur later kwamen een vrouw en een man van gemeente toezicht met een aantal steeksleutels. Zij haalden het achterschot van de container los en schenen met een zaklamp(je) in de container. Niets anders te zien dan grote vuilniszakken; niet eens mijn kleine vuilniszakje. Na wat gehark en gewroet met een stok gaven zij het op. Dat werd wachten tot de volgende ochtend om naar de vuilophaaldienst te bellen voor hulp. Nu wist ik dat de container de volgende dag geleegd zou gaan worden, dus moest ik er op tijd bij zijn. Toch alvast maar een mailtje gestuurd dat in die container mijn sleutelbos was verdwenen. Ik liet het niet zo merken, maar ik was toch wel van slag. Sleutels kunnen vervangen worden, maar aan mijn sleutelbos zit een (bescherm)engel sleutelhanger die van mijn in december overleden schoonmoeder was. Ik zou het niet leuk vinden om die kwijt te raken.
Om 7 uur stond mijn wekker. Net tijd om een kattenwasje te doen, wat kleren aan te schieten en een peer te eten. Klokslag half 8 hing ik aan de telefoon. Antwoordapparaat.... Ophangen, weer bellen en ondertussen de container vanuit het keukenraam in de gaten houden. Weer antwoordapparaat.... Eindelijk om 5 over half 8 nam er iemand op. Er kon een monteur komen; kosten €100 en geen garantie dat de sleutelbos wordt gevonden. Alleen de autosleutel die aan de sleutelbos zit kost al meer dan €100 om te vervangen en de engel-sleutelhanger van mijn in december overleden schoonmoeder is natuurlijk niet in geld uit te drukken. Laat maar komen!
Een kwartier later werd ik gebeld door de monteur; hij stond bij de container. Gewapend met flesje water (het was al warm) en reservesleutel ging ik naar de vuilcontainer. Een aardige meneer in kort broek had de container al open en was de eerste zakken er uit aan het halen. Toen ik zei dat ik een paar handschoenen ging halen om hem te helpen kreeg ik van hem een paar :-) Hij daalde al snel met uitschuifbare ladder af in de container. Hij gaf zakken aan en ik stapelde ze naast de container op. Op weg naar zijn werk kwam mijn man nog even kijken en haalde nog een rol vuilniszakken voor ons. Er lag veel los (snoei)afval in de container en dat beperkte het zicht behoorlijk. Tijdens het leeghalen van de container vertelde ik hem dat er ook een engel met belletje (van mijn overleden schoonmoeder) aan de sleutelbos zat. Hopelijk zouden we dat horen. Op een gegeven moment is de monteur toch vuilniszakken gaan vullen met snoeiafval. Ik had ondertussen een krukje erbij gepakt want mijn rug begon te protesteren van het gehurkt zitten. Een half uur, vijf gevulde vuilniszakken en twintig andere zakken, een laptop, een plastic stoeltje en een lege skippybal later stak de monteur triomfantelijk mijn sleutelbos omhoog. Gevonden!

Ik blij :-D Ik legde de sleutelbos op een veilige plaats en begon de vuilniszakken naast de container er terug in te sjouwen. De monteur zei 'dat doe ik wel, u betaald er tenslotte voor'. Ik was vies en het zweet gutste ondanks het vroege uur van mijn lijf, dus dat liet ik me geen tweede keer zeggen. De handschoenen mocht ik houden. Blij vertrok ik naar de koelte van mijn huis (met sleutelbos, krukje en waterflesje (niets vergeten :-)).
Na een klein half uurtje ben ik nu wat afgekoeld en ga ik zo lekker douchen. Oh ja, en straks de sleutelbos schoon maken want die is zanderig en vies. Wat een avontuur!