maar de details komen later.
Later 4-4-2011:
Het laminaat in ons huis ligt er nu 6 jaar, ook in de keuken. Naast het voordeel dat het makkelijk schoon te houden is heeft het ook een nadeel: je laat wel eens iets vallen in de keuken en heel af toe is dat een schaar of een zwaar mes met een punt. Die vallen natuurlijk met de punt in het laminaat, dat spreekt voor zich. Ik moet bekennen dat ik uit alle macht iets op het laminaat kapot heb gegooid toen ik woedend was (alweer een tijd geleden), dat zag er ook niet fraai uit.
Ik liep al een tijdje met het idee om 'een mannetje' in te schakelen om samen met hem een paar nieuwe stukken in het laminaat te zetten. Vannacht nog had ik er over na zitten denken wat handig was; o.a. de stukken nummeren zodat ik weet op welke plaats ze terug moesten. Rond 11 uur vanochtend greep ik een hand stickers, een pen, vilstif en schaar en ben ik de laminaatrepen gaan nummeren; ik haalde de plint onder de keukenkastjes los en voordat ik het wist lag een heel stuk van de vloer uit elkaar: genummerde stukken en omcirkelde beschadigingen zodat ik makkelijk kon zien welke stukken vervangen moesten worden. Oei, oei, als ik dat maar weer tijdig op
zijn plaats terug kreeg dacht ik nog. Ik had wel een aantal uren voordat het weer moest liggen (zodat ik kon gaan koken), maar stel dat het helemaal niet lukte; dan zaten we met een opgebroken keukenvloer. Afijn, ik vol ging vol goede moed verder :-)
Elk stuk laminaat dat beschadigd was, verving ik door een vers stuk (we hadden 2 pakken bewaard na het leggen, die lagen nog in de gangkast). Het eerste stuk dat ik pakte klopte niet, er ontbrak een rand. En van het volgende stuk ook al... Bleek ik het laminaat van de bovenverdiepingen te pakken te hebben :-\ Op de begane grond ligt klik laminaat met groef, die stukken zaten in de onderste doos natuurlijk ;-) Toen ik dat eenmaal in de gaten had ging het vlot. Het laastste beschadigde stuk was ingekort. Met één zaagsnede met de decoupeerzaag was dat
ingekort en kon ik het nieuwe stuk neerleggen. Toen moest alles weer op z'n plaats. Het viel me niet tegen, maar ik stond te zweten als een otter. De brede stroken lieten zich moeilijker terugleggen dan de smalle stroken, maar al snel had ik in de gaten hoe ik ook die weer redelijk makkelijk op hun plaats kon leggen. Rond een uur of 1 lag het laminaat weer als voorheen, de plint onder de keukenkastjes aan de lange zijde van de keuken zat weer op z'n plaats, maar die van de zijkant kreeg ik met geen mogelijkheid weer op z'n plaats. Gelukkig zit dat niet in het zicht en na een telefoontje met de keukenleverancier (die vorige week ook onze nieuwe oven had geïnstalleerd) werd mij verzekerd dat ze die (volgende week) wel ff kwamen plaatsen. Na een half uurtje opruimen was er geen spoor meer te bekennen van mijn werkzaamheden (zelfs de laminaatdelen heb ik dezelfde dag nog naar het grofvuil gebracht). Mijn lief heb ik niets verteld... Ik ben benieuwd hoe lang het duurt voordat hij in de gaten krijgt dat er iets is veranderd aan onze keukenvloer :-)
