Naked Pavlova pizza

Zondagavond half 7 krijg ik het op mijn heupen. De avond ervoor zagen we in de eerste aflevering van seizoen 2 van Masterchef Australië hoe de kandidaten in de 'pressure- test' een Pavlova maakten volgens recept van Donna Hay. Ik vind dat schuim heerlijk, de room en vruchten mogen ze van mij houden (bovendien had ik het

niet in huis). Dus ik ingrediënt- en bij elkaar gezocht en aan de slag. De eiwitten stijf mixeren ging best goed, stevige pieken zoals in het recept staat. Toen ik de suiker er echter bij ging doen was het einde oefening, het zakte helemaal in elkaar. Dat zou een Pavlova pizza gaan worden zoals Gary het noemde bij de beoordeling van de zeer lage Pavlova van één van de kandidaten. Achteraf denk ik dat ik te snel de suiker heb toegevoegd; volgende keer niet met eetlepels tegelijk maar minder per keer. Bij gebrek aan caster-suiker (volgens Donna Hay) of witte basterdsuiker (zoals ik in een Nederlands recept zag) heb ik biologische poeder- suiker gebruikt. Dat stoft niet zo als gewone poedersuiker en is veel fijner dat gewone suiker, dus lost goed op in het eiwitmengsel. Afijn, het mengsel smaakte al goed voordat het de oven in ging. Als je het dezelfde dag wilt eten raad ik aan het 'sochtends vroeg te doen, want niet alleen moet het ding een uur en 20 minuten in de oven, het moet ook in de oven met dichte deur afkoelen. Ik ben dus naar bed gegaan en heb niet gewacht tot de Pavlova was afgekoeld. Ik heb er wel op geklopt (volgens recept van Nigella, zij maakt blijkbaar altijd van die lage jongens) en hij was wat steviger dan ik verwachtte. Toen ik dus wat steviger klopte sloeg ik er een gat in! Hij zal er niet minder om smaken verwacht ik. Ik noem het mijn Naked Pavlova pizza: naked omdat íe zonder room en vruchten is en pizza omdat ik Gary dat zo leuk verwoordde :-D Dat vind ik een stuk leuker klinken dan schuim. Vanochtend na het werk heb ik 'm van het bakpapier gehaald en de onderkant is zacht, dat belooft wat! Ik kan bijna niet wachten om te proeven, maar ga wel wachten tot mijn lief thuis komt. Lekker vooruitzicht :-)
P.S. Hihi, ik zie in het in gedachten al voor me: mijn lief stapt nietsvermoedend uit de auto en loopt naar de voordeur. Daar zit ik achter en zodra hij de voordeur open doet sleur ik 'm 'caveman style' naar de keuken om de Pavlova te proeven/eten. Fijn dat je thuis bent liefje!

Vallend blad

Sinds ik vorige week woensdag schreef over de herfst- kleuren in de tuin is het huis van de overburen een stuk zichtbaar- der geworden en de hoeveelheid afgevallen blad in de tuin behoorlijk toegenomen. De bladeren heb ik in de border geveegd en de druivenstruiken hebben een bladerdekentje voor de winter gekregen. Alleen in het stukje

border waar we een nieuwe planten aan het proberen zijn heb ik geen bladeren geveegd. Daar staat namelijk dit plantje met rood blad, die wil ik niet met bladeren afdekken!

Natuurwerkdag 2011

Elk jaar doen we mee aan de Natuurwerkdag, tot nu toe ieder jaar op een andere locatie. Dit jaar waren we in Veenhuizen (Drenthe), waar we geholpen hebben met het keren van een broeihoop voor ringslangen, het tellen van uitgekomen eitjes en het maken van een begin voor nieuwe broeihopen.

Met 15 man (inclucief beheerder en 1 vrouw (moi!)) begonnen we met het keren van een broeihoop aan de overkant van het kanaal. Er was daar recent een sluisje gerestaureerd en gemaaid tijdens eierlegtijd en 'geboortetijd' van de ringslangen dus de beheerder verwachtte weinig eitjes door de verstoring van de omgeving. Het viel hem erg mee, we hebben ongeveer 2700 eierschaaltjes opgegraven (zie mand). Heel bijzonder. Twee muisjes maakten zich uit de voeten tijdens het keren, helaas hebben we geen ringslangetje(s) gezien. Na het tellen van de eieren gingen we het aangelegen bos in om kleine boompjes en flinke takken te halen voor takkenhopen als afscheiding tussen bos en kanaal. Al snel gingen de jassen uit want het was zo'n 17 graden, de zon scheen en er werd flink gewerkt! We hebben verderop aan het kanaal een begin gemaakt met een nieuwe broeihoop. Daar was het kanaal herge- structureerd, overigens wel met tunnels onder de weg zodat de ringslangen niet de weg over hoefden te steken. Het was mooi aangelegd, maar veel te netjes (en kaal nog) voor de ringslangen die graag takkenbosjes en lage

begroeing zich verplaatsen. Na een paar uur waren we klaar en gingen we gewapend met mok, een zakje wilde bloemenzaad en een tijdschrift richting huis. We hebben ons weer prima vermaakt, volgend jaar weer :-D

Herfstkleuren

De tuinset is al opgeborgen voor de winter en de tuin is leeg. Rest nog de herfstkleuren van de leibomen :-)

Roosopgraving

In onze tuin stond een roos die heel veel takjes en heel veel blaadjes maakte, maar geen rozen :-( Dit voorjaar had ik 'm daarom uitgegraven en aan mijn vader gedoneerd in de hoop dat íe zich daar beter gedraagt. Tot mijn verbazing echter kwam er op dezelfde plaats als ik de roos had uitgegraven een nieuwe roos, hetzelfde euvel. Vandaag moest íe er dus weer aangeloven en begon ik vol goede moed het ding uit te graven. En graven,... en graven! Toen ik op zo'n 90 cm diep zat en ongeveer op mijn buik moest gaan liggen om nog zand om de wortel te kunnen weghalen heb ik de wortel toch maar doorgeknipt. Ondertussen had ik de halve border vol liggen met aarde die uit het gat kwam. Gelukkig stond het leeg, in afwachting van groente die ik dit jaar niet geplant heb :-\ Maargoed, roos was opgegraven. Alleen nog die dikke zijtak verwijderen... Die bleek helemaal naar de zijrand van de border te lopen (zo'n anderhalve meter naar links) en eigenlijk nog verder, maar ik wilde het terras niet openhalen :-\ Lekkere plant die roos, het lijkt wel onkruid die wortels :-( Nu maar hopen dat ik het ding voldoende heb verwijderd, hieronder het resultaat van de opgraving (die lineaal is iets langer dan 30 cm). Naar de sportschool hoef ik in ieder geval niet meer. Poeh, wat heb ik gezweet op dat ding! Prima weer overigens vandaag, heerlijk zonnetje! Daar wordt ik blij van :-)

Lets do it!

Via de columns van Hanneke van Veen en in dit geval specifiek de columns die ze voor Tros Radar schrijft, kwam ik op een wonderlijke site. Ik zag een filmpje over iemand in Letland die vertelde dat het daar tot voor kort heel gewoon was je afval gewoon in de natuur te dumpen. Dat was hem een doorn in het oog en hij heeft een opruimactie op touw gezet die ervoor zorgde dat in 1 DAG(!) al die afvalhopen door heel Letland opgeruimd werden door vrijwilligers.

Het doet me denken aan afvalbergjes die je her en der in zuidelijke landen nog wel eens ziet (op vakantie). 'Hoe zit dat eigenlijk in Nederland?' vraag ik me af. Hoog tijd om eens goed om me heen te kijken als ik onderweg ben (ook op de fiets). Ondertussen ga ik de website in de gaten houden want er is een wereldwijde actie op komst. In 2012 staat een World cleanup gepland. Misschien ondertussen maar vast dat afvalhappertje bij de gemeente halen...