Bespaardouche

Onze waterbesparende douchekop lekt op de naad :-| Dus moeten we eigenlijk snel een nieuwe kopen, maar daar gaan we 't nu ff niet over hebben. Een waterbesparende douchekop is natuurlijk een leuk begin(netje), maar nu vond ik op internet een 'bespaardouche' (noem ik hem). Deze douche hergebruikt het warme water dat het putje in gaat. Zij adverteren met lekker lang douchen maar voor een normale douchesessie kan dit ook zeker interessant zijn. Ze hebben zelfs een kant en klare kabine die je neerzet zodat je niet je halve badkamer hoeft te slopen om het systeem te gebruiken. Een goed idee vind ik dit! Hij gaat in mijn map met interessante duurzame onderwerpen. N.B. niet plassen in deze douche ;-P

De woorden van zijn vingers

Dit prachtig geschreven boek van Marian de Smet kreeg ik als ringboek in de bus en heb ik in één dag uitgelezen. In de eerste journal entry (klik op boek) kun je in 'niet mijn woorden' lezen waarom het zo'n prachtig boek is, maar ik ben het er wel erg mee eens wat daar geschreven word. Een aanrader!

I am B, are you B ?

Recent las ik het tweede boek van Daniel Quinn, The story of B. Ondanks dat ik dit boek heel interessant, goed, positief vond had ik moeite om te beginnen met lezen en kreeg ik bijna het gevoel een beetje angst te hebben voor dit boek. Dit is niet zomaar een verzonnen verhaal, er worden 'problemen van onze cultuur' in besproken. Belangrijke zaken waarvan ik inzie dat er iets aan gedaan moet worden, waaraan ik ook mijn stukje zou kunnen bijdragen, maar die ook eng zijn, niet makkelijk om naar te kijken. Toch wil ik zeker iets gaan doen met deze kennis... In welke vorm kan ik dit doen ? Ik heb nog geen idee, er is iets in mij veranderd na het lezen van dit boek. I am B, are you B ?

Sinterklaas

We zijn er vroeg bij dit jaar, gisteren hebben we al pakjesavond gevierd met mijn schoonouders. Toen ik begon met pakjes 'verzamelen' legde ik een pakje op het dressoir, het werden er meer en langzaam maar zeker werd het een pakjeshoekje.
Zo had ik er meer plezier van dan alleen het uitpakken, dus dat doe ik volgende jaar weer :-)

Sneeuw

De afgelopen dagen hebben we een aantal sneeuwbuien gehad, alleen is overdag te temperatuur te hoog en blijft het niet liggen in onze achtertuin. Dus stapte ik gisteravond om even voor tienen de achterdeur uit en maakte zonder flits de volgende foto bij het licht van de huiskamer:Mijn man zei later dat het misschien ook mooi zou zijn met flits, dus ging ik om kwart voor 11 weer op mijn slofjes naar buiten :-) Dat leverde onder andere deze foto op:
Dit is hetzelfde perkje van de andere kant, op de voorgrond ons vogelbeest met sneeuwlaag, het licht in de huiskamer had ik deze keer uit gelaten. Het geinige van flitsen is dat de sneeuwvlokjes ook meeverlicht worden. Ben benieuwd hoeveel sneeuw we deze winter nog gaan krijgen. Misschien een witte kerst dit jaar ?

Natuurwerkdag 2008

1 november was het natuurwerkdag en waren mijn lief en ik ook weer van de partij. Dit jaar gingen we naar Landgoed eikenlust in Bilthoven om te helpen Amerikaase vogelkers af te zetten. Wat houdt dat in ? Neem een zaag en zaag alle bomen/boompjes Amerikaanse vogelkers om. Dit is een uitheemse boomsoort die inheemse plantensoorten verdringt en niet gewenst is in dit bos. We waren met twaalf dames en heren en hebben ons prima vermaakt! De heer en vrouw des huizes verwenden ons met koffie en koek bij aankomst, tijdens de pauze halverwege en heerlijke soep met broodjes na afloop waarbij we tevens werden getrakteerd op een stukje familie- en landgoedgeschiedenis. Wederom een geslaagde natuurwerkdag!
P.S. Sorry voor de ontbrekende gezichten op de foto: een compromis tussen een leuke foto die ik graag wilde plaatsen en privacy voor mijzelf en andere deelnemers.

De eerste keer...

Toen ik twintig jaar was kreeg ik een nieuw rijbewijs toen ik mijn motorrijbewijs haalde (ik had mijn autorijbewijs al twee jaar). Ik was gehaast om dat roze papiertje te halen en liet even snel een (vreselijke) pasfoto maken. Ik had er dus niet bij stilgestaan dat ik twintig jaar 'tegen die pasfoto moest aankijken' :-\
Dit jaar was het tijd om mijn rijbewijs voor de eerste keer te verlengen. Een mooie kans voor een fatsoenlijke pasfoto op mijn rijbewijs :-) Gek idee trouwens, nu ben ik twee keer zo oud als toen...
Oh ja, dit voorjaar heb ik voor het eerst een blaastest 'mogen' doen. Op weg van het zwembad naar huis op een woensdagavond stonden ze te controleren. Hihi, ik had hoogstens wat chloorwater gedronken :-)

Gratis water

Vorige week heb ik 107 liter water uit de regenton gebruikt. Al sinds het aanleggen van de tuin is de regenton die bij het huis geleverd werd aangesloten en tot voor kort gebruikte ik dat water eigenlijk alleen om in de zomer af en toe de tuin te sproeien. Deze zomer heb ik echter op twee gieters na helemaal geen water gegeven aan de tuin. Deels omdat het een natte zomer was en deels omdat ik vind dat de tuin zichzelf moet kunnen redden (anders blijf ik water geven). Maar dat is een ander verhaal, nu even terug naar het water in de regenton.
Al een hele tijd zit in mijn hoofd een idee dat ik graag regenwater zou willen opvangen om bijvoorbeeld de toilet mee door te spoelen en (gedeeltelijk) de was mee te doen. Ik vind het zonde om daar drinkwater voor te gebruiken. Nu laat ik het badwater niet weglopen maar ik bad staan en schep ik emmers water daar uit om de wc door te spoelen tot het bad leeg is. Tegen de tijd dat het bad leeg is mag ik weer in bad :-) Maar omdat ik vaak olie in bad gebruik is dit water niet geschikt om de was mee te doen.
Dus kwam ik op het volgende idee: waarom geen water uit de regenton gebruiken om de was in te zetten (dus alleen bij het starten van de was). Het is namelijk relatief schoon water, het zand zakt naar de bodem van de ton, bladeren worden er eerder al uitgefilterd en eventueel 'klein spul' kan ik afvangen met een zeefje (maar dat is niet nodig geweest tot nu toe en zeker niet nadat ik de regenton een grote schoonmaakbeurt heb gegeven). Het was even experimenteren maar ongeveer twintig (!) liter water uit de regenton voorkomt dat de wasmachine water neemt om de was te doen. Bij het spoelen van de was neemt de wachmachine dan wel water uit de kraan, maargoed twinig liter vind ik best veel. Dat betekent twee keer lopen met een emmer en een volle 1 1/2 literfles. Vorige week heb ik bijgehouden hoeveel water ik eigenlijk uit de regenton heb gehaald: 107 liter dus! Nou kost water nix (onbegrijpelijk), maar het gaat mij om het idee. Laat de regen maar komen :-D

Gezellig :-)

Als ik aan mijn bureau zit krijg ik soms gezelschap van Sully. Hij gaat in de kast zitten waar één kant van mijn bureau in rust. Niets zo gezellig als een poes in de kast, toch ? :-)

Sokkenwol :-D

Gisteren hebben we een dagje Alkmaar doorgebracht en aan het eind van de dag met ijsje in de hand op weg naar het station zag ik een 'wolwinkeltje'. Ondanks het ijsje ben ik naar binnen gelopen en vond deze mooie sokkenwol! Het wordt een soort patroontje als je het breid. Nu kan ik niet breien, maar daar heb ik iets op gevonden. Een vriendin breidt sokken en ik maak/bind een schrift/boek voor haar. Leuke ruil toch ?!

Bureaustoelen

Al een tijd geleden kregen we twee gebruikte bureaustoelen van mijn man z'n werk en nu zijn we er eindelijk aan toe om ze te testzitten. Ik vond ze nix en mijn man ging ze ook proberen. Ze moesten daarom even tijdelijk op de overloop staan en drie keer raden wat het nieuwste favoriete ligplekje van Sully is... juist!

The last hours of ancient sunlight

Dit vind ik een goed boek: The last hours of ancient sunlight van Thom Hartmann. Nu vind ik het erg moeilijk om de inhoud van een boek goed te beschrijven dus leen ik even een beschrijving die ik vond op Bol.com:
'De oude zonne-energie, opgeslagen in steenkool, aardolie en gas, is nu zo goed als opgebruikt. De huidige westerse 'beschaving' is in staat de wereld in korte tijd te gronde te richten door destructieve visies in ons denken als afgescheidenheid, macht, overheersing en hebberigheid. De oude culturen met hun besef van eenheid met de aarde en met elkaar 'wisten' hoe ze duurzaam gebruik konden maken van grondstoffen en voedsel.Het is juist deze 'oude' manier van kijken die de nieuwe visie oplevert waarin het overleven van de mensheid besloten ligt.'
Ik ben het grotendeels ook eens met een recensie geschreven door W.M.F. Leuver:
'"Voordat je je opmaakt de wereld te verbeteren, Ga eerst eens drie keer je eigen huis rond." En als je dan toch in je eigen huis bezig bent........., trek dan even tijd uit om het boek van Thom Hartmann te lezen!!!
Het is verfrissend te zien dat Thom Hartmann in zijn boek "De laatste uren van het oude zonlicht" kiest voor een heel andere benadering van wat men gewoonlijk aantreft in (zelf)hulpboeken. Thom rekent af met het "iets zal ons wel redden" geloof en legt ons uit dat het denken dat "iets ons wel zal redden" niet de oplossing is, maar juist aan de wortel van onze problemen ligt.
Thom vindt het belangrijk dat de mensen hun spiritualiteit en eigen kracht terug vinden en dat ze zullen beseffen dat de grote omwenteling niet moet komen vanuit de hoek van de technologie, economie, overheidsbeleid, messiassen, nieuwe religies en/of sekten. Hij stelt zelfs dat de meeste van onze religieuze, politieke en economische instellingen heersers zijn en dat deze moeten veranderen om te voorkomen dat ze ONS vernietigen. De planeet zal met, of zonder ons toch wel voortbestaan.
Een groot deel van het boek is gewijd aan het uitleggen en beschrijven van de verschillen in wereldbeeld en gedrag tussen oude en jonge culturen in ruime zin. Hij zet macht, overheersing (van de natuur), productiviteit en privé-bezit lijnrecht tegenover samenwerken en waarde hechten aan de gemeenschap. Hij ziet de politiek (van dominantie, oorlogvoering en verovering) als een terrein waar de botsingen tussen de wereldbeelden het hevigst is - en invloed heeft op ons dagelijks leven - en neemt deze daarom in zijn boek ook onder de loep. Daarnaast toont hij aan hoe onze cultuur, die gebaseerd is op een manier van denken die het resultaat is van een overheersende groep binnen de mensheid, verantwoordelijk is voor onze huidige problemen.
Toch is het boek van Thom Hartmann geen oproep tot revolutie of anarchie. Ook wil hij niet doen alsof het leven in stamverband een utopisch ideaal vertegenwoordigt, noch pleit hij voor een terugkeer naar het leven in stamverband of de vernietiging van wat we de moderne beschaving noemen. Wél vindt hij dat we ons bewust moeten worden van de koude en heldere werkelijkheid van de situatie die we in onze wereld hebben geschapen, en de redenen waarom de situatie is zoals ze is.
Thom Hartmann neemt ons in zijn boek mee op een reis door de tijd, waarbij hij op heldere en begrijpelijke wijze laat zien hoe slecht we er voor staan, hoe rampzalig het kan worden en hoe we tot deze crisis in de geschiedenis van de wereld en de menselijke soort zijn terechtgekomen. Toch is de toon van dit boek niet pessimistisch, want Thom heeft een vast vertrouwen in het diepe verlangen naar herstel, dat bij de mensheid ingebakken is en waarin de hoop gelegen is dat we de juiste veranderingen door zullen voeren, welke bepalend zijn voor onze toekomst als soort.
Thom Hartmann, een internationaal bekend publicist die over de hele wereld lezingen geeft over ecologie, spiritualiteit en de globalisering van de economie, laat ons in zijn boek zien dat we leven in een wereld van botsende werkelijkheden, waarin ons denken maakt dat we de werkelijkheid anders kunnen ervaren dan onze medemens. Door het verschil in denken tussen de oude en jongere culturen uit te leggen, en ons een andere manier van denken te presenteren, probeert Thom ons te helpen te komen tot een zekere mate van inzicht en begrip.
Hoewel Thom ruiterlijk toegeeft dat hij niet weet hoe de toekomst er uit ziet, beseft hij dat werkelijke en blijvende oplossingen er alleen komen als een voldoende groot aantal mensen de wereld gaat zien zoals dat in de oude culturen gewoon is. Hij reikt als oplossing iets aan waarvan veel mensen misschien denken dat het helemaal geen oplossing kan zijn: verander onze cultuur, begin bij jezelf. Door opvattingen en gedragswijzen te heroverwegen, en dan je manier van leven in te richten naar dit inzicht.
Hij toont ons dat we in de culturele fundamenten van onze voorouders oude sleutels kunnen vinden tot kennis over een duurzame en leefbare toekomst, zodat we de menselijk soort en (althans een deel van) de planeet kunnen behouden. Omdat onze voorouders geloofden dat menselijke en natuurlijke systemen niet losstaan van elkaar maar juist in elkaar doordringen en van elkaar afhankelijk zijn, ontwikkelden ze culturele, religieuze en economische systemen waardoor de overvloed van hun natuurlijke milieu intact bleef en beschikbaar bleef voor generaties nakomelingen. In de werkelijkheid en ervaring van het gezichtspunt van oude culturen, een met het leven verbonden wereldbeeld, vinden we een leven met een rijke en diepe wijsheid, liefde en de heel werkelijke ervaring van de aanwezigheid van het heilige in alle dingen een alle mensen. Een wereld die werkt voor elk levend wezen.
Dit wereldbeeld kan ons helpen een geestelijke kracht te verkrijgen; de vastheid en werkelijkheid van geest die in stamverband levende mensen duizenden jaren gekend en gebruikt hebben. Geestkracht als krachtbron, wat de basis kan zijn bij het herdefiniëren van de toekomst van de aarde omdat we, als we geaard worden in het heden, het vermogen krijgen om dingen te veranderen. We kunnen de wereld veranderen, door onszelf te veranderen. Door de manier waarop we denken, leven en ieder moment ervaren te veranderen.
Op het eerste gezicht lijkt het boek van Thom Hartmann 'zware kost'. Hoewel wij al door een toegezonden boekbespreking op het belang van dit boek waren gewezen, zou ik zonder toezending van een recensie-exemplaar niet zijn overgegaan zijn tot het lezen er van, vooral omdat ik zo'n beetje mijn buik vol heb van allerlei boeken en artikelen over het 'redden van de wereld', waarbij de superioriteit van de mens voorop staat. Thom Hartman legt echter de verantwoordelijkheid daar waar hij hoort; bij het individu.
Het boek is verhelderen en inspirerend en biedt ons hoopvolle vooruitzichten voor een betere toekomst, voor ons én onze kinderen. Zie ook de site: www.thomhartmann.com
Hoewel ik het boek als uiterst positief ervaarde, moet me echter wel van het hart dat ik, naast de taal- of zetfouten, het als irritant ervaarde dat de vertaler zich permiteerde opmerkingen toe te voegen die duidelijk te maken hebben met een persoonlijke beleving, i.p.v. noodzakelijke toelichtingen. Toch hoop ik dat het lezen van de recensie aanleiding zal zijn voor een groot aantal mensen om over te gaan tot het lezen van dit boek.'

Zoek het poesje

Vandaag was ik lekker in de tuin aan de slag en Sully mocht mee naar buiten. Op een gegeven moment zag ik 'm niet meer en hij blijft altijd in de tuin. Toen ik goed ging kijken zag ik hem...

Een nieuwe aarde van Eckhart Tolle

Al een aantal weken lees en herlees ik hoofdstukken van Een nieuwe aarde en volg ik besprekingen van deze hoofdstukken via internet door Oprah en Eckhart Tolle. De inhoud van dit spirituele boek spreekt me erg aan. Ik kan het zelf niet goed beschrijven daarom heb ik op internet een stukje gezocht dat voor mij goed weergeeft waar het boek over gaat. Gevonden op www.gesprekmetgod.nl:
'Wijsheidsleraar
Nog niet eerder had ik een boek van Eckhart Tolle gelezen, maar zijn naam is toch wel erg bekend. Het verbaasde mij dan ook, dat dit boek het vierde is dat Tolle geschreven is. Het bewijst eens te meer, dat schrijvers die bekendheid verdienen, deze bekendheid ook krijgen. Tolle is een wijsheidsleraar bij uitstek; in heldere bewoordingen en scherpzinnige observaties beschrijft hij de staat van bewustzijn van mensen in het algemeen en de manier om beter inzicht in anderen en jezelf te krijgen.

Het ego
In tegenstelling tot wat de titel doet vermoeden, gaat dit boek niet over aardeveranderingen in de nieuwe tijd, maar het handelt over de ontwikkeling van de nieuwe mens en daardoor het ontstaan van een nieuwe aarde, een nieuwe mensheid, een nieuwe maatschappij. Het boek beschrijft het ontstaan van het ego; hoe het ego gevoed wordt; welke invloeden het ego in de vorming ondergaat; de verdedigingsmechanismen en de weestanden van het ego. Het ego is een zeer sterke kracht en macht in jezelf, die je zult moeten leren herkennen en uitschakelen als je verder wilt op je spirituele pad. De processen van het ego, die Tolle beschrijft, het ontstaan, bestaan en voorbestaan van het ego, zijn soms schokkend herkenbaar en verklaren veel van jezelf en de mensen in je omgeving.

Bewustzijn
Tolle stelt dat het ego alleen uitgeschakeld kan worden, door je er bewust van te zijn. Als je jezelf in een conflictsituatie verdedigt, is je ego bezig. Zo geeft hij talloze praktische voorbeelden hoe het ego reageert en hoe je reageert als je je bewust bent van deze grote kracht in jezelf. Het is zeer verduidelijkend geschreven en het boek is een grote hulp bij het herkennen van de processen, je hebt echt iets aan het boek als hulpmiddel.

Nieuw begrip
Een nieuwe spirituele term voor mij is het begrip ‘pijnlichaam’. Het pijnlichaam is een deel van jezelf en van je ego. Het pijnlichaam dat je hebt, is ontstaan door alle samengevoegde pijn die je hebt opgedaan uit ervaringen in je leven. Je ego activeert steeds weer je pijnlichaam om zich ermee te kunnen voeden. Toch heb je in het moment van het NU je pijnlichaam niet nodig, omdat elk moment in het nu uniek is, je ego etiketteert echter elke situatie op basis van het pijnlichaam uit het verleden. Tolle geeft weer als oplossing voor het uitschakelen van dit pijnlichaam het bewust zijn van de invloeden die het heeft op je huidige leven en je staat van ongelukkig zijn.

Gewoon lezen
Dit is zonder meer een goed boek, Tolle is een zeer bewonderenswaardige, spirituele wijsheidsleraar. Zijn wijsheid wordt zonder grote woorden gegeven, maar zij getuigt van zeer diepe spirituele inzichten en kennis van de samenhang in levensverhalen. Voor iedereen die niet precies weet of wist hoe het hardnekkige ego aan te pakken, en daar ben ik zeker één van, is dit boek een absolute aanrader.

Namasté en Espavo

Pyts'

Klimaatbos Natuurmonumenten

Natuurlijk wordt met het planten van een paar bomen het 'klimaatprobleem' niet opgelost. Minder en schonere energie gebruiken en minder afval en CO2 produceren hebben een groter effect als iedereen dit zou doen, maar ondertussen vind ik dit wel een leuke actie van Natuurmonumenten om aandacht te vragen voor de afbreuk die de mensheid aan de wereld doet. Ik las voor het eerst over deze actie gisteren of eergisteren in Metro. Vanochtend las ik er ook over in het blad Natuurbehoud van Natuurmonumenten. Natuur kan er niet genoeg zijn wat mij betreft en zodoende kocht ik voor mijn lief en een aantal familieleden een boom bij Natuurmonumenten Natuurlijk wil ik zelf ook een boom en deze kwam dus direct op mijn verlanglijstje voor mijn verjaardag. Vanmiddag zijn we meteen (met openbaar vervoer natuurlijk) afgereisd naar de Flevopolder om op de eerste dag van deze actie 'onze' bomen ook nog zelf te planten! Aldaar heeft mijn lief ook nog een struik (Gelderse Roos) voor mij gekocht (kon niet via internet). De batsen stonden klaar en samen hebben we in zeeklei gegraven om onze zes bomen en één struik te planten, vier handen maken licht werk :-) Er stonden al aardig wat boompjes in de aarde op het perceel, in totaal willen ze 60.000 bomen en 20.000 struiken neerzetten. Dat wordt een prachtig bos :-) Op de foto wijs ik het perceel aan waar 'onze bomen en struik' staan.

Israel en Palestina of 'Palesrael' ?

Israel en Palestina zijn weer veel in het nieuws de laatste weken. Al jaren sleept het conflict tussen deze volken en nog steeds is er geen oplossing. Ik vind het schrijnend, maar ik weet niet goed wat ik er van moet denken en heb de neiging alle berichtgeving dan ook te negeren met als gedachte 'daar heb je ze weer, er komt geen oplossing dus wat moet ik ermee?'. Ik voel me (misschien wel plaatsvervangend) machteloos en heb daarom niet de behoefte me in de oorsprong/geschiedenis van het conflict te verdiepen en steek liever mijn kop in het zand. Toch voelt dat niet goed en ik denk dat dat komt doordat ik in 1999 stage heb gelopen op een kibbutz en aansluitend een rondreis heb gemaakt door Israel en daardoor meer over het land en zijn bewoners heb geleerd.
Op het Nederlandse bookcrossingforum las ik onderstaande recensie/mening van iiwi die me erg aanspreekt en die ik daarom hier kenbaar wil maken:

'Hoe genees je een fanaticus - Amos Oz
Het boekje bestaat uit 2 delen. Het 1e deel gaat over het conflict tussen Israel en de Palestijnen, deel 2 over fanatisme.
Volgens Oz is het conflict tussen Israel en de Palestijnen in essentie een conflict over land, over wiens huis het is. Hij staat een 2 staten oplossing voor. Die scheiding zal niet mooi zijn, maar is volgens hem de enige werkbare oplossing.
Helaas ben ik van een wat pessimisitscher aanleg. Ik denk dat zelfs dat geen oplossing is. Het is de makkelijkste mogelijkheid en dus ook de mogelijkheid waar we nu alleen nog maar over praten. geef de Joden Israel en de palestijnen de rest van het gebied, dat we dan maar even Palestina noemen. Scheid de vechtende groepen, zet er een grens tussen, dan stopt het bloedvergieten.
Ik ben bang dat het zo niet werkt. Israel en Palestina zijn met elkaar verweven. De Joden en de Palestijnen hebben elkaar nodig. Israel heeft de Palestijnen nodig voor een levensvatbare economie, als werkers in de tuinbouw, als afzegebied. De Palestijnen hebben Israel nodig. Zonder Israel geen werk, geen inkomen voor de meeste Palestijnen, hoge werkloosheid en armoede. Zowel de Israeli als de Palestijnen hebben de Jordaan nodig als watervoorziening. De Palestijnen kunnen niet zomaar de Jordaan afdammen, zonder in groot conflict te komen met hun buurland.
Bovendien is het stuk land dat de Palestijnen krijgen als hun land, even uitgaande van de vermoedelijke uitkomst, zo ruwweg de grenzen van 1967, gewoonweg te klein voor een levensvatbare staat. Het is ook nog eens versnipperd. De gazastrook is voor Palestijnen uit de Westelijk Jordaanoever alleen bereikbaar via Israel.
Ik ben bang dat een 2 statenoplossing niet zal werken, niet kan werken, en er niets anders op zit dan de Israeli en Palestijnen ervan te doordringen dat ze met elkaar zijn opgescheept en ze daar maar het beste van moeten maken. Amos Oz denkt dat als er 2 staten zijn, vrij snel een een soort pan Israelische Palestijnse economie zal ontstaan. Misschien is dat zo en komen beide volken op die manier tot de conclusie dat ze niet zonder elkaar kunnen en tot elkaar veroordeeld zijn. Ik hoop het.
Veel commentaren in de Nederlandse pers gaan over wie er gelijk heeft. Van Agt zegt dat de Israeli de Palestijnen tot verschoppelingen maken, dan komt er weer iemand van het CiDi die zegt dat je niet moet vergeten dat de Arabische volken Israel met de rug tegen de muur hebben gezet en... Gelukkig rekent Amos Oz in een zin met deze onzin af: er zijn geen goeden, alletwee hebben ze gelijk.
Het grote probleem van de regio, afgezien van het grondgebied, wordt ook uit de doeken gedaan. Israeli zijn inwoners van Israel. Palestijnen zijn... ja, niets. Arabieren. Palestijnen hebben geen land, hebben geen paspoort en kunnen derhalve nergens heen. Ze wonen in vluchtelingenkampen. Niet omdat Israel hun land bombardeert met raketten en ze dus moeten vluchten, maar omdat ze geen land hebben en dus in vluchtelingenkampen zijn gezet, waar ze soms al sinds 1948 wonen. Veel Palestijnen wonen dus al hun hele leven in een vluchtelingenkamp. Daar moet een oplossing voor komen. Oz zegt dat Israel deze vluchtelingen niet allemaal kan opnemen en naar hun oorspronkelijk gebied (dat nu immers Israel is) kan laten terugkeren. "Dan is Israel Israel niet meer." Dat is waar. Hij vindt derhalve dat deze vluchtelingen op het Palestijnse grondgebied een nieuw bestaan moeten opbouwen. De kosten daarvan moeten door Israel en Palestina gedeeld worden. Dat hij vindt dat Israel deels verantwoordelijk is voor deze vluchtelingen, naast de Palestijnen en de andere Arabische landen, die dat ook zijn, is verfrissend. Maar het probleem blijft dat al die vluchtelingen niet op het Palestijnse grondgebied passen. Zet teveel mensen in een klein gebied en je hebt een recipe for disaster.

Deel 2 gaat over fanatisme. Een fanaat volgens Oz: iemand die wars is van verandering en zijn manier van leven aan ieder ander wil opleggen, waarbij elke methode geoorloofd is. Hij vindt iedermens een schiereiland. We zitten voor de helft vast aan onze familie en vrienden en cultuur en traditie en land en natie en seks en taal en allerlei andere verbanden. En de andere kant wil met rust gelaten worden om over de oceaan uit te kijken. We zouden allemaal een schiereiland moeten kunnen zijn. Elk stelsel dat van iedereen een darwinistisch eiland maakt en de rest van de mensheid tot vijand of rivaal bestempeld, is een monstrum.
Helaas zijn we aardig op weg naar juist zo'n stelsel. Als wij, door onze wetten en regels om terroristische aanslagen te verijdelen en mensen op te pakken, zo'n stelsel creëren, dan hebben de terroristen gewonnen.
Ik eindig met een laatste quoot van Oz over schiereilanden:
"Dus in zekere zin komt elk gezin, elke familie, elke onderlinge band tussen mensen in wezen neer op een relatie tussen een aantal schiereilanden en we doen er goed aan dat te beseffen, voordat we proberen elkaar te veranderen en de ander om te draaien zodat deze onze kant opkijkt, terwijl hij of zij eigenlijk even over de oceaan uit wil kijken."'

De eerste kWh is teruggeleverd !!!

Onze nieuwe zonnepanelen zijn acht dagen oud en de eerste kWh is teruggeleverd aan het net volgens de meter in de meterkast (de stand was 28 en is sinds gisteren 29). Ik ben helemaal in mijn nopjes!!!

Zonnige eerste dag

Vanochtend riep mijn lief 'het begint licht te worden. Zometeen gaan de zonnepanelen aan!' Helemaal spannend natuurlijk :-D Dat blauwe kastje op de foto laat door middel van knipperende lampjes zien dat er energie geproduceerd wordt. Hoe sneller de lampjes knipperen hoe meer energie er geleverd wordt. Vandaag heeft de zon zijn best gedaan en de lampjes knipperden er lustig op los. Die witte kastjes zijn de kWh-meters die precies bijhouden hoeveel energie de panelen produceren. Eindresultaat van deze (eerste) dag: 1,4 kWh voor de nieuwe panelen (612 Wp)en 0,4 kWh voor de oude panelen (190 Wp). Jippie!

Laat de zon nu maar komen :-D

Vandaag was het zover: onze twee zonnepaneeltjes (onder) kregen gezelschap van vier grote broers. Van 180 Wp zijn we gegroeid tot 792 Wp aan zonnepanelen. De (OK4) omvormers van de oude zonnepanelen die waarschijnlijk toch al kapot waren zijn nu vervangen door een Exendis omvormer, nu gaan die zonnepanelen daadwerkelijk energie produceren samen met de nieuwe panelen!
We hebben een paar kWh-meters erbij gekocht, dus we kunnen precies zien hoeveel kWh de zonnepanelen produceren. Een deel van de energie zullen we aan het net gaan leveren als er meer opgewekt wordt dan we gebruiken (voornamelijk in de zomer). Dit wordt geregistreerd door onze digitale teller in de meterkast die ook een teruglever-meterstand heeft (die staat nu op 28 kWh). (Conti)Nuon betaalt ons (de variabele kosten) terug wat we geleverd hebben, dit heet saldering. Van de jongens van SolarNRG (leverancier en installatie) hoorden we dat er waarschijnlijk een terugleververgoeding aan zit te komen van 47 cent per kWh, dat is 3 1/2 keer zoveel als we krijgen aan saldering. Dat zou niet verkeerd zijn :-) Tot die tijd salderen we. Laat de zon nu maar komen!