6 september 1936 - 1 december 2014

Zij was ziek en leed ondraaglijke pijn. Daarom heeft Ria (mijn schoonmoeder) ervoor gekozen om haar leven te laten beeïndigen. Wij waren bij haar toen zij dit leven verliet. Natuurlijk zijn we bedroefd, maar we hebben gezien wat deze ziekte met haar deed en daarom is het goed zo.

Het is goed geweest,
je kunt niet meer.
Ik begrijp je wel,
toch doet het zeer.

Ik geef zoveel om je,
maar je kunt het niet meer aan,
en zullen we straks,
zonder jou door het leven gaan.

Het is niet anders,
je hebt teveel pijn,
ligt stil in bed,
zegt dat je niet gezellig kunt zijn.

Het is genoeg,
dat weet ik wel
en toch gaat het me allemaal,
veel te snel.

Ik ga gewoon genieten,
van de laatste dagen met jou.
Lief schoonmoedertje,
ik hou van jou.

P.S. nooit zal ik jou vergeten,
je blijft altijd in mijn hart.
Kom je af en toe even bij me kijken?