Al meerdere zomers horen we regelmatig een vogel die een bijzonder geluid maakt: teck-teck-teck. Ik wordt er soms wakker van zo hard gaat íe tekeer (zou íe soms op de vensterbank van de slaapkamer zitten?).
Enniewee, deze zomer hebben we 'm in het vizier gekregen. Niet dat je 'm op de foto krijgt want hij is nogal schuw en nerveus en constant in beweging. Wat opvallend is aan dit vogeltje is zijn felle staart, daardoor had ik het vermoeden dat het niet een huis-tuin-en-keuken vogeltje was. Het is een Europese Zwarte Roodstaart in het Nederlands, ook al vind ik z'n staart meer dieporanje. Die staart valt heel erg op als íe vliegt en als hij zit maakt hij er wipbewegingen mee. Onze vlinderstruik vind íe het einde, hij komt eerst kijken, vliegt als een kolibrie stil op z'n plaats en pikt dan een lekker vlindertje uit de struik en dat alles in nog geen drie seconden.Je hoort meteen als íe in de buurt is door zijn hard tikkend geluid dat hij maakt. Sully is dan meteen alart, duikt in de aanvals/sluipstand en kijkt 'm strak aan. Zo weet ik waar ik moet kijken als ik 'm wil zien. Vandaag heb ik voor het eerst het beest op de foto gekregen, dat is nogal een klus want als je beweegt schiet íe al bij de buren in de tuin. Lekker ver weg dus en ondanks veel megapixels van de camera is íe vaag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten